Βλέπαμε ταινίες της Disney. Όχι το κανάλι της Disney.

Eίχαμε την "Σαμπρίνα τη μάγισσα". Όχι τους "Μάγους του Γουειβερλι".

Μας άρεσε ο "Χριστουγεννιάτικος εφιάλτης" πριν καν μάθετε τι είναι emo.

Είμαστε η γενιά του Harry Potter.

Eίχαμε τον "Κάσπερ" και ότι το "Monster High".

Κάναμε ποστ σε λευκώματα. Όχι στο facebook.

Παίζαμε monopoly με χαρτονομίσματα. Όχι με πιστωτικές κάρτες.

Τα καλοκαίρια γεμίζαμε το σώμα μας τατουάζ που βρίσκαμε στις τσίχλες.

Είχαμε όλοι, αγόρια και κορίτσια τουλάχιστον 2 πακέτα κάρτες Yu-Gi-Oh.

Προλάβαμε τις δραχμές και ζήσαμε έστω και για λίγο χωρίς οικονομική κρίση.

Είμαστε τα τελευταία πλάσματα στη Γη των οποίων η χρονιά που γεννήθηκαν θα αρχίζει με 1.

Ξέρουμε πως είναι μια βιντεοκασέτα.

Ζήσαμε την εποχή που δεν είχαμε κινητά. Δεν τα χρειαζόμασταν.

Κάθε απόγευμα τρέχαμε στους φίλους μας για να παίξουμε μέχρι αργά. Δεν τρέχαμε στους υπολογιστές.

Ακούγαμε "Ζουζούνια" (τα original) και "Candy Girls". Όχι "mazoo and the zoo"

Παίζαμε με τάπες pokemon στη γειτονιά και άμα κερδίζαμε καμία, ήταν σαν να κερδίζαμε το lotto!

Το πιο τρομακτικό πράγμα που είχαμε δει, ήταν η σκηνή μεταμόρφωσης της Χιονάτης σε γριά μάγισσα από την κακιά βασίλισσα.

Ηχογραφούσαμε τα αγαπημένα μας τραγούδια σε κασέτα και προσευχόμασταν να μη μιλήσει εκείνη την ώρα ο παραγωγός.

Γυρίζαμε την ίδια κασέτα με μολύβι.

Είχαμε sega & playstation 1 και παίζαμε crash bandicoot.

Γνωρίσαμε τα windows 95.

Ανακαλύψαμε το internet και την τσιρίδα της μαμάς "Κλείσε το ίντερνετ θέλω να πάρω τηλέφωνο".

Είμαστε η τελευταία γενιά που χρησιμοποιούσε modem.

Είχαμε παίξει όλοι, με ένα game boy.

Μαλώναμε για Βανδή ή Βίσση.

Αργότερα, χρησιμοποιούσαμε msn.

Για κοινωνικό δίκτυο, είχαμε το Hi5.

Τρώγαμε πατούσες ή μπανάνες.