Πράγματι, όταν ερωτεύεσαι, εγκαταλείπεις εντελώς τη λογική σου. Γι΄αυτό και λέμε ότι "πέφτει" κανείς στα δίχτυα της αγάπης. Πέφτει από πού; Πέφτει από το κεφάλι προς τα κάτω στην καρδιά. 

Χρησιμοποιούμε αυτή την επικριτική έκφραση, ότι "πέφτει," επειδή το κεφάλι, η λογική, δεν μπορεί να το δει αυτό χωρίς να το επικρίνει. Πρόκειται για πτώση. Είναι η αγάπη πραγματικά μια πτώση ή μια άνοδος; Γίνεσαι με κείνην κάτι περισσότερο ή κάτι το λιγότερο; Διευρύνεσαι ή συρρικνώνεσαι; 

Με την αγάπη γίνεσαι πιο πολύς! Η συνειδητότητά σου είναι περισσότερη, το συναίσθημά σου είναι περισσότερο΄ η εκστατική σου αίσθηση είναι περισσότερη, η ευαισθησία σου είναι περισσότερη. Είσαι πιο ζωντανός, ένα όμως πράγμα είναι λιγότερο: η λογική είναι λιγότερη. Δεν μπορείς να βγάλεις νόημα΄ είναι τυφλή. Σε ό,τι αφορά τη λογική, είναι τυφλή. Η καρδιά έχει τη δική της λογική – άλλο πράγμα αυτό – κι η καρδιά έχει τα δικά της μάτια, αλλά αυτό είναι κάτι άλλο. Τα μάτια της λογικής δεν βρίσκονται εκεί, λέει λοιπόν η λογική ότι πρόκειται για πτώση΄ ότι έχεις ξεπέσει

............................................................................

Η αγάπη δίνει νόημα. Δεν είναι πως εμφανίζεται κάποιο αποτέλεσμα ή κάποιος στόχος μέσω της αγάπης – όχι! Μέσω της αγάπης, η κάθε στιγμή αποκτά αξία από μόνη της. Τότε δεν το ρωτάς ποτέ αυτό. Αν ρωτάει κάποιος ποιο νόημα έχει η ζωή, ρωτάει επειδή δεν έχει μπορέσει να ανθίσει ο ίδιος σε μια εμπειρία αγάπης.

Όποτε αγαπάει κανείς, δεν ρωτάει ποτέ τι νόημα έχει η ζωή. Το ξέρει το νόημα΄ δεν υπάρχει λόγος να ρωτήσει. Το ξέρει το νόημα! Το νόημα υπάρχει: η αγάπη είναι το νόημα της ζωής.


Osho, The Book of Secrets

Καλώς ήρθες Δεκέμβρη. 

Πάντοτε ήσουν ο αγαπημένος μου μήνας. Γιορτές. Στολίδια. Χαρούμενη διάθεση. Οικογένεια. Φίλοι. Στιγμές. Εδώ και 2 χρόνια, περισσότερο από ποτέ. Έκανες τις ευχές μου πραγματικότητα.

Και κάθε χρόνο σε περιμένω πως και πως. Μπορεί φέτος να είναι λίγο διαφορετικά αλλά τίποτα δε θα με εμποδίσει να σε χαρώ. Τίποτα.




Κάποιοι άνθρωποι περπατάνε στη βροχή ενώ κάποιοι άλλοι απλώς βρέχονται....
Roger Miller




Μπορεί να μην είναι η κολόνια που με μεγάλωσε, αλλά σίγουρα θυμάμαι αναφορές για αυτήν. Λέγαμε λοιπόν, αν υπάρχει ή όχι... Και τελικά...υπάρχει ακόμη!











Υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν. 
Άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν.
Άνθρωποι που καταλαβαίνουν ότι δεν κατάλαβαν..
...και άνθρωποι που δεν θα καταλάβουν ποτέ... 
 
Αυτός που έχει τη συνήθεια να ταξιδεύει, ξέρει να φτάνει πάντα τη στιγμή που πρέπει να φύγει.
There is a big blue sky waiting just behind the clouds

γιατί και τα βράδια, είσαι πανέμορφη μωρέ...


Πάμε για μπάνιο, πάμε για βουτιές, η ζέστη κι η αγάπη, μας άναψαν φωτιές....

Φουντώσαμε, φουντώσαμε, καήκαμε, ιδρώσαμε, από τη ζέστη κούκλα μου εγίναμε καμίνι, πάμε αν θέλεις για δροσιές, ω, ω, ω, σε όμορφες ακρογιαλιές....

Β.Τ
Αυτά αγαπούν τις μπανάνες και εγώ αγαπώ αυτά.

Τα αγάπησα με το που τα είδα ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ στην παιδική ταινία. Πλέον έχω και τη δική μου μινιοσυλλογή. Κάποια στιγμή να μου θυμίσετε να εκθέσω τον μινιόκοσμο μου...

Προς το παρόν, το νέο απόκτημα....





Από το Blogger.