Είτε ανήκουμε σε πλειοψηφίες είτε σε μειοψηφίες,  υπάρχουν και οι στιγμές που μένουμε μόνοι μας. 

Μόνοι μας, γιατί με τις πράξεις μας διώξαμε τους πάντες από δίπλα μας. 

Μόνοι μας, εξ' αιτίας του μίσους που γεννήθηκε μέσα μας. 

Μόνοι μας γιατί δεν αντισταθήκαμε όταν έπρεπε και βουλιάξαμε από την απραξία μας. 

Μόνοι μας εξ' αιτίας των δικών μας λαθών. 

Μόνοι μας εξ' αιτίας των λαθών κάποιου άλλου. 

Μόνοι μας, χωρίς να φταίμε, χωρίς να μας δόθηκε ποτέ η επιλογή να μην είμαστε μόνοι μας. 

Ακόμη και αυτές τις στιγμές όμως, της απόλυτης μοναξιάς, υπάρχει ένας ήχος, που δεν μας εγκαταλείπει ποτέ,  και η αλήθεια ότι δε χρειάζεται να είμαστε μόνοι μας, γιατί όταν συναντήσεις στη ζωή αυτούς που σ'αγαπάνε και σε νοιάζονται.... πολύ απλά μένεις δίπλα τους. Και ακόμη και να έχεις κάνει το λάθος να φύγεις, ίσως να μην είναι αργά να επιστρέψεις....