Δεν είναι πως παύεις να νοιάζεσαι. Δεν μπορείς να μη νοιάζεσαι για άτομα που αγάπησες τόσο. Άτομα που ζωγράφισαν αναμνήσεις αξέχαστες. Που σ'έκαναν να νιώσεις το τρέμουλο της ύπαρξής σου. Όχι. Απλά συνειδητοποιείς πως με το ν'αντιδράς δεν κερδίζεις κάτι πλέον. Και κάθε τσακωμός αλλοιώνει όσα με μόχθο έχτισες. Ούτε αναίσθητος γίνεσαι, ούτε αδιάφορος. 

Ωριμάζεις. Έτσι ονομάζεται. 

Μαθαίνεις να μιλάς όταν και όποτε πρέπει. 

Αυτό μόνο.