Καλώς ήρθες Δεκέμβρη που μαζί σου έφερες και κάτι τόσο όμορφο, τόσο μαγικό, τόσο υπέροχο, τόσο απίστευτο. Δεν το πίστευα, δυο μήνες τώρα. Και να που έγινε πραγματικότητα. 

Ήταν η έκπληξη του χρόνου. Δεκέμβρη, μη τελειώσεις ποτέ!
H Ροτόντα είναι κτίσμα το οποίο προοριζόταν για μαυσωλείο του Γαλέριου. Λόγω της μη χρήσης του αργότερα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό του Αγίου Γεωργίου και συμπεριλήφθηκε στα Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. 

Ροτόντα ονομάστηκε από το κυκλικό της σχήμα, ενώ το όνομα Άγιος Γεώργιος πήρε από το γειτονικό ομώνυμο εκκλησάκι. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.


μήλα. ομαδικό παιχνίδι στο οποίο δύο παίκτες πετούν ο ένας στον άλλο μία μπάλα και οι υπόλοιποι κινούνται ανάμεσά τους προσπαθώντας να την πιάσουν χωρίς να τους χτυπήσει.

μήλα.το εξογκωμένο τμήμα των παρειών που βρίσκεται κάτω από τα μάτια.

μήλα.φρούτα.καρποί του δέντρου μηλιά.


Κοίτα να δεις που βγαίνουν και σε χρώματα... Μπλε γιασεμί. Το λευκό είναι το αγαπημένο φυτό της Ν. Όσο για το μπλε, θα δείξει.



Βλέπαμε ταινίες της Disney. Όχι το κανάλι της Disney.

Eίχαμε την "Σαμπρίνα τη μάγισσα". Όχι τους "Μάγους του Γουειβερλι".

Μας άρεσε ο "Χριστουγεννιάτικος εφιάλτης" πριν καν μάθετε τι είναι emo.

Είμαστε η γενιά του Harry Potter.

Eίχαμε τον "Κάσπερ" και ότι το "Monster High".

Κάναμε ποστ σε λευκώματα. Όχι στο facebook.

Παίζαμε monopoly με χαρτονομίσματα. Όχι με πιστωτικές κάρτες.

Τα καλοκαίρια γεμίζαμε το σώμα μας τατουάζ που βρίσκαμε στις τσίχλες.

Είχαμε όλοι, αγόρια και κορίτσια τουλάχιστον 2 πακέτα κάρτες Yu-Gi-Oh.

Προλάβαμε τις δραχμές και ζήσαμε έστω και για λίγο χωρίς οικονομική κρίση.

Είμαστε τα τελευταία πλάσματα στη Γη των οποίων η χρονιά που γεννήθηκαν θα αρχίζει με 1.

Ξέρουμε πως είναι μια βιντεοκασέτα.

Ζήσαμε την εποχή που δεν είχαμε κινητά. Δεν τα χρειαζόμασταν.

Κάθε απόγευμα τρέχαμε στους φίλους μας για να παίξουμε μέχρι αργά. Δεν τρέχαμε στους υπολογιστές.

Ακούγαμε "Ζουζούνια" (τα original) και "Candy Girls". Όχι "mazoo and the zoo"

Παίζαμε με τάπες pokemon στη γειτονιά και άμα κερδίζαμε καμία, ήταν σαν να κερδίζαμε το lotto!

Το πιο τρομακτικό πράγμα που είχαμε δει, ήταν η σκηνή μεταμόρφωσης της Χιονάτης σε γριά μάγισσα από την κακιά βασίλισσα.

Ηχογραφούσαμε τα αγαπημένα μας τραγούδια σε κασέτα και προσευχόμασταν να μη μιλήσει εκείνη την ώρα ο παραγωγός.

Γυρίζαμε την ίδια κασέτα με μολύβι.

Είχαμε sega & playstation 1 και παίζαμε crash bandicoot.

Γνωρίσαμε τα windows 95.

Ανακαλύψαμε το internet και την τσιρίδα της μαμάς "Κλείσε το ίντερνετ θέλω να πάρω τηλέφωνο".

Είμαστε η τελευταία γενιά που χρησιμοποιούσε modem.

Είχαμε παίξει όλοι, με ένα game boy.

Μαλώναμε για Βανδή ή Βίσση.

Αργότερα, χρησιμοποιούσαμε msn.

Για κοινωνικό δίκτυο, είχαμε το Hi5.

Τρώγαμε πατούσες ή μπανάνες.


Ένα όμορφο απόγευμα, επιβάλλει μια βόλτα στην παραλία με το ποδήλατο και λίγους καλούς φίλους.  Τα χρώματα του ουρανού ήταν τόσο όμορφα, που αμέσως άφησα το ποδήλατο και ξεκίνησα να βγάζω φωτογραφίες. 



Ένας φίλος, ο Σ, με κοίταξε και μου είπε: "Πάρε τη φωτογραφική μου μηχανή. Θα βγουν σίγουρα καλύτερες". Και έτσι έγινε. Καθίσαμε μαζί στο παγκάκι και βγάζαμε αμέτρητες φωτογραφίες. Ήταν το πιο όμορφο απόγευμα.




Πόσοι τελικά έχουν αυτό που θέλουνε; 
Πόσοι θέλουμε αυτό που έχουμε;
Πόσοι θέλουμε περισσότερα από αυτά που έχουμε; 
Πόσοι ελπίζουμε να αποκτήσουμε αυτό που θέλουμε;
Και πόσοι απλά, θέλουμε να ξεχάσουμε αυτό που δεν μας ήθελε.....;
Για άλλη μία φορά πήγαμε στο θέατρο Αυλαία. Εκεί που η Ζέτα Δούκα μας συγκινεί, μας ταξιδεύει. Το ταξίδι του γράμματος έφτασε στο τέλος του. Παρασκευοσαββατοκύριακα το twitter γέμιζε με σχόλια προς την Ζέτα, λέγοντάς της πόσο υπέροχη ήταν στην παράσταση και πόσα συναισθήματα μετέδιδε η ερμηνεία της. 

"Έμαθα κάτι απόψε." Είναι η πρώτη φράση που ακούμε, με την έναρξη του εξαιρετικού αυτού μονολόγου. Και ξέρετε τι έμαθα εγώ; Ότι η ζωή δεν πεθαίνει. Αυτή ήταν και η τελευταία φράση. "Γιατί η ζωή δεν πεθαίνει". 

Ήταν μία παράσταση που θα μπορούσα να βλέπω κάθε μέρα. Στην αρχή έλεγα πως δεν θα πήγαινα να δω την παράσταση. "Θα βαρεθώ σε έναν μονόλογο". Ευχαριστώ τον Β, που μου είπε, "Έλα, θα είναι υπέροχη". Δεν είχε απλά δίκιο. Ήταν κάτι παραπάνω από υπέροχη.




•~ Time goes by so fast, people go in and out of your life. You must never miss the opportunity to tell these people how much they mean to you ~• ℒℴѵℯ

。✿。..We’re usually very good at what we do. Sometimes we make mistakes. Me, for example, allowing myself to be alone with you. Ed<3

。✿。..<3"And so the lion fell in love with the lamb."
"What a stupid lamb"
"What a sick, masochistic lion"<3

。✿。.Let me be your Hero....

。✿。. i just wanna hold you....

。✿。. sometimes you put walls up not to keep people out, but to see who cares enought to break them down...

。✿。.. Μην πουλάς τρέλα, μοίρασέ την

。✿。..Μου έμαθαν να μισώ, τους έμαθα να αγαπάνε...

。✿。..Τα δικαιώματα των γυναικών, είναι καθήκοντα των ανδρών...

。✿。..When life puts you lemons, take tequila and salt!

。✿。..El mayor error del ser humano, es interar sacarse de la cabeza, aquello que no sale del corazon

。✿。..I love looking at you. I don't know why. I just do.

。✿。..Remembering the first time when i saw you <3

。✿。..Tα πάντα έχουνε νόημα αρκεί να βρίσκομαι εγώ εκεί τριγύρω!

。✿。. ♥ Αν μ'αγαπάς έχει καλώς...αν δεν μ'αγαπάς επίσης έχει καλώς...δεν σε έχω ανάγκη μπορώ να σε αγαπώ χωρίς την βοήθεια σου...έχω ελεύθερη καρδιά και της επιτρέπω να κάνει ότι θελει!

。✿。.Ι wil stand by you forever...

。✿。.Όταν οι πατημασιές στην άμμο είναι 4 ξέρεις ότι έχεις κάποιον δίπλα σου.... Aν στα δύσκολα που περνάς υπάρχουν μόνο 2 μη στεναχωριέσαι... Mπορεί ο άνθρωπος σου να σε έχει πάρει αγκαλιά στις δύσκολες αυτές στιγμές...

。✿。Οι άνδρες κυνηγούν. Οι γυναίκες ψαρεύουν.

。✿。Τίποτε δεν είναι πραγματικά σπατάλη χρόνου, όταν το απολαμβάνεις.

。✿。Η υπερβολική λύπη γελάει. Η υπερβολική χαρά κλαίει.

。✿。Τα λεφτά είναι σαν την κοπριά. Αν τα σκορπίσεις τριγύρω, κάνουν καλό. Αν τα μαζέψεις σ’ ένα σωρό, βρωμάνε απαίσια.

。✿。Ομαδική προσπάθεια σημαίνει μια ομάδα ανθρώπων που κάνει αυτό που λέω εγώ.

。✿。Στον πόλεμο της αγάπης, αυτός που το βάζει στα πόδια είναι ο νικητής.

。✿。Αν αφήσεις τους εχθρούς σου -ή και τους φίλους σου-να πιστέψουν ότι είστε ίσα κι όμοια, τότε αμέσως θα σκεφτούν ότι είναι ανώτεροι από σένα.

。✿。Όλοι ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν έχουμε όλοι τον ίδιο ορίζοντα.

。✿。Ποτέ μην χαραμίζεις ένα ψέμα όταν η αλήθεια είναι αρκετή.

。✿。Το να διαβάζεις χωρίς να στοχάζεσαι είναι σαν να τρως χωρίς να χωνεύεις.

。✿。Μπορείς να προσποιηθείς ότι είσαι σοβαρός, αλλά δεν μπορείς να προσποιηθείς ότι είσαι αστείος.

。✿。Δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλακεία από το να τα παίρνεις όλα κατάκαρδα.

。✿。Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει τη σιωπή σου, δεν μπορεί να καταλάβει ούτε τα λόγια σου.

。✿。Το ταλέντο του ανθρώπου αναπτύσσεται μέσα στην απομόνωση, ο χαρακτήρας του όμως διαμορφώνεται μέσα στις τρικυμίες της ζωής.

。✿。Τα πάθη για τον άνθρωπο είναι ό,τι ο άνεμος για τα ιστιοφόρα. Παρόλο που μπορεί να τον καταστρέψουν, δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς αυτά.

。✿。Μη διαλέξεις ένα δρόμο χωρίς εμπόδια· πιθανότατα δεν οδηγεί πουθενά.

。✿。Είμαι πραγματικά πλούσιος διότι το εισόδημά μου είναι μεγαλύτερο από τα έξοδά μου και τα έξοδά μου είναι ίσα με τις επιθυμίες μου.
Μια  γυναίκα που δεν έχει όνομα. Μια ανύπαντρη γυναίκα που έχει στα σπλάχνα της ένα παιδί. Μια γυναίκα που δεν μας αποκαλύπτει την κοινωνική της θέση. Αντιμετωπίζει τον πατέρα της, την μητέρα της, τον άντρα της, τον διευθυντή της, τον γιατρό της. Αλλά είναι μόνη. Αυτή και το μωρό της. Ένας μονόλογος εξομολόγηση. Οι θεατές μάρτυρες στην ζωή της. Στην καταδίκη της.

Μια μοναδική θεατρική παράσταση. Μια εξαιρετική ερμηνεία. 
Συγκλονιστικό. Συγκινητικό. Υπέροχο. Δεν ξέρω από που να αρχίσω. Δεν ξέρω με τι λόγια να μιλήσω για την παράσταση. Ή μάλλον ξέρω. Με τα πιο όμορφα. Με τα καλύτερα. Συστήνω ανεπιφύλακτα το έργο σε όλους. 2 ώρες παρά κάτι λεπτά... Δεν κατάλαβα πως πέρασαν. Η Ζέτα Δούκα εκπληκτική.

Η παράσταση τελείωσε. Η Ζέτα γλυκιά και φιλική με όλους. Σας ευχαριστώ, έλεγε συνεχώς με ένα μεγάλο χαμόγελο. Μπορώ να γράφω για πολλές ώρες ακόμη. Για να σας πω ότι ήταν μαγευτικά. Ότι με  άγγιξε. Και είναι από τα λίγα θέατρα που έχω δει και έχω μείνει ενθουσιασμένη. Και είμαι ακόμη. Να πάτε να το δείτε. Αξίζει. 

Ένα τεράστιο μπράβο στην Ζέτα. Ένα τεράστιο μπράβο στους ανθρώπους που είναι πίσω απ την σκηνή και ένα τεράστιο μπράβο σε όλους όσοι βοήθησαν να πάρει σάρκα και οστά αυτή η τρομερή ιστορία.
ψάχνοντας βρήκα το πρώτο μου δώρο για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Στο δημοτικό. Πόσο όμορφα χρόνια... 
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε ημέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο από το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα. 

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές. 

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του. Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις ημέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή. 

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει. Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής». 

Πάμπλο Νερούντα
Από το Blogger.